اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر
یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشیم شاید که نگاهی کند، آگاه نباشیم
یک چشم زدن غافل از آن ماه نباشیم شاید که نگاهی کند، آگاه نباشیم
قسمت3
علاوه بر اصول دینی مشترک هریک از مذاهب اسلامی از جمله مذهب شیعه دارای یکسری اعتقاداتی هستند که مخصوص خودشان می باشد که موارد شاخص و مهم آن را ” اصول مذهب“ می گویند . که عبارتند از : عدل و امامت .
امامت یعنی اعتقادبه رهبری الهی امامان دوازده گانه از اهل بیت پیامبر (ص) که از سوی خداتوسط پیامبر (ص) به جانشینی وی منصوب شده اند .
اما عدل یعنی بنیان آفرینش بر عدل استوار است و خداوند همه امور عالم را بر معیار و مقیاس عدل و حکمت تدبیر می کند و به تعبیر دیگر کارهایی را که از منظر عقل و حکمت پسندیده است از او سر میزند و کارهایی که عقل نمی پسندد هرگز انجام نمیدهد .
قسمت2
آیین اسلام از دو بخش عقاید و احکام عملی تشکیل شده است . بخش نخست “اصول دین ” و بخش دوم “فروع دین “نامیده می شود .
اصول دین حاوی معارفی چون اثبات وجود خدا و صفات او ، نبوت ، امامت ، معاد است .
توضیح آنکه :
مذاهب اسلامی در سه اصل کلی زیر با یکدیگر اشتراک دارند :
1- اعتقاد به خدای یگانه (مبدا)
2- اعتقاد به زندگی پس از این جهان و دریافت پاداش و کیفر اعمال انجام گرفته در دنیا (معاد)
3- اعتقاد به بعثت پیامبران از سوی خداوند متعال برای هدایت بشر (نبوت)
اصول یادشده در واقع پاسخ به سه پرسش اساسی بشر است که : خالق هستی کیست ؟ مقصد و پایان زندگی کجاست ؟و بهترین برنامه زندگی کدام است؟
قسمت1
دین در لغت به معانی حکم و قضا ، رسم و عادت ،شریعت و مذهب ، و…در قرآن کریم به معنی جزا و پاداش ، حساب ، قانون ، شریعت ، طاعت و بندگی ، تسلیم و انقیاد ، اسلام ، روش ، توحید ، خداپرستی آمده است .
در تعریف اصطلاحی دین از جمله گفته شده : اعتقاد به خالق هستی و مجموعه قوانینی که از سوی او و توسط پیامبران بر بشر عرضه گردیده است .
این تعریف عام دین است که شامل همه ادیان الهی و آسمانی می شود اما تعریف خاص دین اسلام عبارت است از : مجموعه اعتقادات و برنامه های عملی سازگار با عقل و فطرت انسان که توسط خاتم الانبیا محمدبن عبدالله (ص) آورده شده و ایمان به آن و عمل کردن بر اساس آن سعادت دنیوی و اخروی انسان را تامین می کند .
منبع : از آثار شرکت در طرحهای معرفتی بسیج سپاه
برای اطلاعات بیشتر میتوانید مراجعه کنید به دین شناسی به نویسندگی نبی الله ابراهیم زاده آملی
نخستین گام حج یا عمره، «احرام» است. چرا احرام؟ و چرا از میقاتى معیّن؟
اینكه كیفیت انجام حج، مقیّد به قیود و آدابى است، درسى تربیتى در مسیر عبادت، خضوع و تسلیم در آستان خداوند است. حتى اگر راز آن را ندانیم، خود این فرمان و لزوم اطاعت آن، سازندگى دارد و گردن نهادن به حكم خداى حكیم، نشانه پذیرش و ایمان عمیق است. در قرآن نیز تن دادن به داورى خدا و چون و چرا كردن در آنچه فرمان اوست، دلیل ایمان راستین است.(3)
به هرحال، حكمت احرام آن است كه وقتى زائر به میقات مىرسد، در ذهن خویش صورت اقدام براى ورود به حرم الهى و مراعات محرّمات و حرمت نهادن به اوامر خدا را ترسیم كند و همه اعمال را با همین نیت و ذهنیت انجام دهد. براى اینكه احساس در جان زائر اثر عمیق بگذارد، خواسته شده كه وضع ظاهرى خویش را كه نمودار شؤون دنیوى و حالت اهل دنیاست تغییر دهد و لباس آخرت بپوشد و شبیه آنان گردد كه با مرگ، به آخرت قدم مىگذارند و از جامههاى دنیوى عریان مىشوند. این حالت، خشوع او در پیشگاه خدا و قطع وابستگى به جلوههاى دنیوى را در پى دارد. بر زبان آوردن ذكر «لبّیك»، بیانگر آمادگى روحى براى پذیرش هر ندا و فرمانى است كه تكلیفى شرعى را در بر دارد، چه امر باشد چه نهى.
فریضههایى چون روزه، نماز، خمس، زكات و جهاد، با همه مفاهیمش، به نحوى در دل حج نهفته است و احرام، آغاز پایبندى به انجام فرمان نسبت به «امساك»هایى است كه در طول حج خواهد داشت. مشقّتهاى حج و نماز طواف و قربانى و… همان رهاوردها را دارد كه عبادات یادشده داراست.
احرام، محرِم را با دیگران همسان مىسازد و امتیازات و مرزهاى تشخّص و نمودهاى برترى را از میان برمىدارد و همگان را یكسان در پیشگاه خدا به تكرار شعار واحد مىكشاند: «لَبَّیْكَ اللّهُمَّ لَبَّیْك…»
یکی از سوالات اکثر حجاج سرزمین وحی پس از زیارت خانه خدا این است که چرا پرده خانه کعبه سیاه است؟ نخستین بار چه کسى به خانه کعبه سیاه پوشاند؟
سالانه به طور متوسط 10 تا 11 میلیون نفر زائر از کشورهای مختلف جهان اسلام برای زیارت مسجد نبی (ص) و بیت الله الحرام به عربستان سعودی عزیمت میکنند.
یکی از مهمترین ویژگیهایی که چشم هر زائر مسلمانی را به خانه کعبه مجذوب می کند، رنگ سیاه پارچه های نصب شده در اطراف خانه خدا است.
بر این اساس این سوال اساسی مطرح می شود که چرا پرده خانه کعبه سیاه است؟ نخستین بار چه کسى به خانه کعبه سیاه پوشاند؟
در قرآن کریم درباره رنگ پرده کعبه موضوعی نیامده است و از نظر تاریخى نیز درباره رنگ پرده کعبه آگاهى زیادى وجود ندارد.
با این وجود گفته شده که رسول خدا صلى الله علیه و آله بر کعبه پرده سیاه پوشاند. درباره پوشش و پرده کعبه بنا بر آنچه در برخى روایات آمده، نخستین بار حضرت اسماعیل بر کعبه پرده انداخت، اما راویان اخبار (مورخان) بر این باورند که اسعد بن تبع حمیرى نخستین کسى بود که در عصر جاهلى کعبه را ابتدا با پوششى از چرم و سپس با پارچههاى مخطط حریر یمنی پوشاند.
پس از آن نیز قریشیان به کمک هم پوشش کعبه را تأمین مىکردند و کعبه با چادرهاى خز زرنگار سبز و زرد و باکتان نازک پوشیده مىشد.
در همین حال به نقل از عباس بن عبدالمطلب نقل شده است: رسول خدا صلى الله علیه و آله در حج خود بر خانه کعبه جامه گران بهاى سیاه پوشاند. در روایت ابن سعد، نوع پارچه مشخص نشده است، اما واقدى مىگوید: پارچه ها یمنى بود.
پرده کعبه در روایات داراى اهمیت فراوانى است و در برخى روایات از آن تعبیر به دامان خداوند متعال شده است که هر کس دست در آن دامان زند و به آن پناهنده شود در امان مى ماند.
تنها رسول خدا صلى الله علیه و آله پس از فتح مکه مکرمه که اهل آن را بخشید در باره عبداللَّه بن خَطَل فرمود: عبداللَّه را بکُشید، گرچه به کعبه پناه برده باشد.