نظر دو مرجع از مراجع عظام تقلید دررابطه با راه اندازی نسل سوم اپراتور تلفن همراه (رایتل) :

آیت الله العظمی مکارم شیرازی:
ازآنجا که تعیین مفاسد این کار ازفوائد آن بیشتر است ومنشاء مفاسد جدیدی درجامعه ما که متاسفانه درگیر مفاسدمختلفی است خواهد شدوباتوجه به اینکه ضرورتی برای اصل این کار نیست بنابراین شرکت های خصوصی و دولتی باید از آن خودداری کنند .
آیت الله العظمی نوری همدانی:
باتوجه به اینکه مفاسد این کار زیاد است و امکان ازهم گسستن اساس خانواده ها نیز هست، بعلاوه اینکه عفت عمومی را مورد تهدید قرارمیدهدبنابراین اقدام به آن جایز نیست.

1- پاک سازی گناهان
امام علی (ع) می فرمایند : سپاس خدایی را که پاک کردن گناهان شیعیان ما را در دنیا به وسیله رنج و محنت آن ها قرار داد تا بدینوسیله طاعاتشان سالم بماند و بر طاعات ، استحقاق ثواب یابند .
2- رسیدن به نعمت :
امام حسن عسگری (ع) فرمودند : هیچ بلا و گرفتاری نیست مگر آنکه برای خداوند در آن نعمتی است که بر آن بلا احاطه نموده است .
3 - برخی گناهان
گاهی عامل بلاها و گناهان ، برخی گناهان و شکستن سدها و حریم های الهی است . در قرآن کریم آمده : “و ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم و یعفو عن کثیر (شورا/30) “
هر مصیبتی به شما رسد به خاطراعمالی است که انجام داده اید در حالیکه بسیاری (از گناهان ) را نیز عفو می کند .”

کسی که از شخصی غیبت کرده یا شنیده آیا باید از او رضایت بدست آورد ؟
همه مراجع به جز آیت الله بهجت :
خیر کسب رضایت او واجب نیست ولی باید از این گناه توبه کند
آیت الله بهجت(ره) : آری باید رضایت او راجلب کند مگر اینکه عزت و آبروی او را نزد کسانی که پیش آنان غیبت کرده اعاده نماید و اگر امکان رضایت و یا دسترسی به او نباشد باید برای او استغفار کرد.
غیبت در مسائلی که اگر در باره آن صحبت نشود حل نمی گردد مثلا درباره استادی که خوب درس نمی دهد چه حکمی دارد ؟
همه مراجع : بیان نقاط ضعف استاد نزد مسئولان و یا در مقام مشورت اشکال ندارد به طور کلی در مواردی که مصلحت غیبت اهم از مفسده آن باشد غیبت حرام نیست .

وقال علی علیه السلام : ” قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِهِ، وَصِدْقُهُ عَلَى قَدْرِ مُرُوءَتِهِ، وَشَجَاعَتُهُ عَلَى قَدْرِ أَنَفَتِهِ،عِفَّتُهُ عَلَى قَدْرِ غَیْرَتِهِ"(۵) اندازه هر كس به اندازه همت او است.و صداقت هر كس به اندازه‏شخصیت او است.و شجاعت هر كس به اندازه زهد و بى‏اعتنائى او(بارزشهاى‏مادى)است.و عفت هر كس به اندازه غیرت او است.
-نهج البلاغه ،حکمت ۱۲۴

خداوند به حضرت موسی فرمود:
“یاموسی حَبِّبنی اِلی خَلقی”
مرا در دل خلق محبوب کن و چنان کن که آنان مرا دوست بدارند .موسی از خداوند پرسید چگونه ؟ و خداوند فرمود : نعمتهای مرا یادآوریشان کن و مورد توجه شان قرار بده .
آری این فطری انسان است که هر کس به وی احسان می کند در دل خویش نسبت به او محبت ورزد .چرا که انسان بنده احسان است.با این همه چرا ما توجه چندانی به ولی نعمت اصلی خود ، خدای مهربان نداریم ؟ در پاسخ باید گفت : این بی توجهی به خاطرغفلت از نعمتهای بزرگ خداوند است .اگر در باره این همه نعمت در اندیشه فرو رویم طبعاً محبت خدا که مالک اصلی آنهاست در دل ما زنده و انگیزه شکرگزاری نسبت به خدا و اطاعت از وی در ما فعال خواهد شد و در این صورت است که بسیاری از مشکلات در زندگی شخصی و اجتماعی انسان حل می شود . (اخلاق در قرآن ، آیت الله مصباح یزدی ص192)