مشروعیت رحم جایگزین در اندیشه فقهی
روش های کمک باروری تحول عظیمی در توان مندی بقای نسل و تحکیم ساختار خانواده زوج های نابارور ایجاد کرده است . اما این فن آوری نیز مانند هر فن جدید دیگر با خود سؤالاتی در مورد درستی و نادرستی شرعی آن پیش می کشد. یکی از این روش ها استفاده از رحم جایگزین است . استفاده از رحم جایگزین به شکلی که در آن حامل بارداری ، وابستگی تکوینی (از طریق تخمک) باکودک ندارد و تنها جنین زوج دیگری را در رحم خود پرورش می دهد و به دنیا می آورد ، به منزله ی یکی از روش های جدید کمک باروری است. این روش علاقه بسیاری از زوجین نابارور را در ایران و سایر کشور ها به خود جلب کرده است.

در این تحقیق حکم فقهی در روش کمک باروری رحم جایگزین با استناد به دلایل جواز وعدم جواز آن مورد بررسی قرار می گیرد. بسیاری از فقها وحقوق دانان شیعه آن را جایز دانسته و منع شرعی برای آن قائل نشده اند. از جمله حضرت آیت الله خامنه ای نظر به جواز مطلق استفاده از رحم جایگزین در همه انواع و اقسام آن نموده است.

واژگان کلیدی : مشروعیت ، رحم جایگزین ، اندیشه ، فقهی 

محقق : ملیحه جانقلیان