“فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِساءَنَا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنفُسنَا وَ أَنفُسکُمْ ثُمَّ نَبْتهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَت اللَّهِ عَلی الْکذِبِینَ” (سوره آل عمران/ آیه 61)

نجران یکی از شهرهای منطقه حجاز است که در مرز یمن قرار دارد . در صدر اسلام، اهالی آنجا طبق آئین مسیحیت می ‏زیستند، تا اینکه در سال دهم هجرت، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله توسط خالد بن ولید اهالی آن منطقه را به اسلام دعوت فرمود و گروه بسیاری مسلمان شدند، ولی عده‏ ای نیز در کیش نصرانیت باقی ماندند.

به دنبال این حادثه، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله نامه ‏ای به بزرگان نصارای نجران نوشت. آنان بعد از رسیدن نامه پیامبر صلی الله علیه و آله به هراس افتادند و بعد از مشورت با هیئتی مرکب از چهارده نفر و به سرپرستی سه کشیش به نامهای اهتم، عاقب و سید به مدینه آمدند هیئت روحانیون اعزامی از نجران، وارد مدینه شدند و مستقیما در مسجد، به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدند . آنها وقتی احساس کردند که زمان عبادتشان فرا رسیده است، ناقوس را برای اعلام نماز به صدا درآوردند . یاران پیامبر صلی الله علیه و آله با مشاهده این وضع ناراحت‏ شده و گفتند: یا رسول الله! در مسجد شما صدای ناقوس؟! فرمود: بگذارید عبادتشان تمام شود، آنگاه آنها را به اینجا دعوت کنید.

آنان بعد از ادای مراسم عبادت، به محضر پیامبر صلی الله علیه و آله آمدند وبه رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتند: شما چه ادعائی دارید؟ فرمود: من مردم را به آئین توحید دعوت می‏کنم و از آنان می‏خواهم که: شهادت بدهند خدائی جز خدای یگانه وجود ندارد ومن پیامبر خدا هستم . از منظر دین من عیسی بن مریم بنده و مخلوق خداوند عالمیان است . غذا می‏خورد و آب می‏نوشد وسخن می‏گوید …. پیامبر اکرم به هیات اعزامی فرمود: پدر آدم که بود؟ آنان در جواب عاجز شدند و با حالتی حیرت زده به همدیگر نگاه کردند. وقتی آنان از جواب فروماندند، پیامبر صلی الله علیه و آله بار دیگر آنان را به اسلام دعوت کرد و آنها برای رهایی خویش تظاهر به اسلام کرده و گفتند: «ما مسلمان شدیم .» پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: نه! دروغ می‏گویید و شما را علاقه به صلیب موهوم عیسی علیه السلام و شراب خواری و خوردن گوشت‏ خوک مانع می‏شود که قلبا دین حق را بپذیرید!

ادامه »

وَمِن كُلِّ شَیءٍ خَلَقْنَا زَوْجَینِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

در ضمن این آیت اثبات فردانیت و وحدانیت خداوند است -جل جلاله و تقدست اسمائه و تعالت صفاته- هر چه آفرید از محدثات و مکونات، همه جفت آفرید قرین یکدیگر یا ضد یکدیگر، چنانک: نرینه و مادینه، روز و شب، نور و ظلمت، آسمان و زمین، بر و بحر، شمس و قمر، جن و انس، طاعت و معصیت، سعادت و شقاوت، هدی و ضلالت، عز و ذل، قدرت و عجز، قوه و ضعف، علم و جهل، زندگی و مردگی.

صفات خلق چنین آفرید، جفت یکدیگر آفرید و یا ضد آفرید تا به صفات آفریدگار نماند و وحدانیت و فردانیت او بر خلق ظاهر گردد که: عزش بی ذل است و قدرت بی عجز و قوت بی ضعف و علم بی جهل و حیات بی موت و فرح بی غم و بقاء بی فنا.

خدای یگانه یکتا، یگانه در ذات و صفات، یکتا در سزا، از همه کس منزه و از همه چیز جدا، لیس کمثله شیء چو او کس نیست و او را مثل و مانند نیست.

مانندگی از انبازگی است و الله -جل جلاله- بی شریک و انباز است، بی نظیر و بی نیاز است…

پس سزای بنده آن است که در هر حال که بود اگر خسته تیر بلا بود یا غرقه لطف و عطا، دست در کَرَم وی زند و پناه به وی دارد و از خلق با وی گریزد، چنانک خود می‌فرماید -جل جلاله- «ففروا الی الله» پس بگریزید به سوی خدا (ذاریات/۵۰)

منبع :

كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ    (انبیاء/۳۵)

هر انسانی طعم مرگ را می‌چشد! و شما را با بدیها و خوبیها آزمایش می‌کنیم؛ و سرانجام بسوی ما بازگردانده می‌شوید!

وَكَأَيِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
(عنکبوت 60)

و چه بسيار جاندارانى كه نمى توانند متحمل روزى خود شوند خداست كه آنها و شما را روزى مى دهد و اوست شنواى دانا

وَأَنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ

و در راه خدا انفاق كنيد، و خود را با دست خود به هلاكت ميفكنيد، و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى‌دارد. (البقره/۱۹۵)

مردی از رسول خدا (ص)سوال کرد افضل اعمال کدام است ؟
فرمود : غذا دادن به مردم و خوش زبان بودن و حسن معاشرت با آنها .
همچنین از رسول خدا (ص)روایت شده است : کسی که خانواده ای از مسلمین را یک شبانه روز پذیرایی کند ، خدا گناهانش را می بخشد .
معمولا در قرآن میزان آماری ثوابها ذکر نمی شود مگر آنکه موضوع خیلی مهم باشد . آیه ای که در اینجا ذکر می کنیم مسلمین را به انفاق دعوت کرده و اهمیت و اجر بالای آن را گوشزد می نماید :
(سوره بقره آیه 261): “مثل الذین ینفقون اموالهم فی سبیل الله کمثل حبة انبتت سبع سنابل فی کل سنبلة مأة حبة و الله یضاعف لمن یشاء والله واسع علیم ” : حکایت صدقات کسانی که مالشان را در راه خدا می بخشند چون دانه ای است که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه ای صد دانه باشد و خدا برای هر کس که بخواهد پاداشی چند برابر می دهد و خدا وسعت بخش داناست .

ادامه »

اینجاست که معنای مصلحت و رضا به قضای الهی روشن می شود .اگر حادثه ای پیش بیاید و خدای متعال جلوی این حادثه را نگیرد که معنای جلوی حادثه را نگرفتن این است که به اذن اوست و اگر مصلحت اقتضا می کرد جلوی حادثه را می گرفت معلوم می شود که مصلحت کلی اقتضا نمی کرده است که خداوند جلوی آن را بگیرد .اگر انسان ایمان به این حقیقت داشته باشد به دنبالش خلق توحیدی پیدا می شود ، یعنی بعد از آن که حادثه ای واقع شد در انسان حالت رضا پیدا می شود می گوید لابد مصلحت بوده است اگر مصلحت نبود خدای متعال جلوی آن را می گرفت . حال که خدا جلوی این حادثه را نگرفته است پس مصلحتی هست ولو این که من آن مصلحت را ندانم .

منبع :آشنایی با قرآن (7) از شهید مطهری