شاید برای خیلی ها این سؤال مطرح باشد که هدف از زندگی مشترک با این همه نارضایتی و متأسفانه بدگویی ها چیست؟
یک جوان مجرد باید با چه انگیزه ای اقدام به ازدواج کند؟آیا ازدواج زیر بار مسئولیت رفتن و چندین برابر شدن دغدغه های زندگی و به تبع آن فشارهای روانی و ایجاد استرس و اضطراب نیست؟

پس برای چه باید ازدواج کرد؟
خداوند به طور بسیار خلاصه در آیه 21 سوره روم پاسخ این پرسش را داده است و می فرماید:« وَ مِن آیاتِهِ أن خَلَقَ لَکُم من أنفُسِکُم أزواجاً لِتَسکنوا إلیها وَ جَعَلَ بینَکُممَوَدَّه وَ رَحمهً إنَّ فی ذلک لآیاتٍ لِقومٍ یَتَفکرونَ؛ و از نشانه ای او اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید،و در میانتان مودّت و و رحمت قرار داد در این نشانه هایی است برای گروهی که تفکّر می کنند.»
بنابر این آیه هدف از ازدواج آرامش یافتن به واسطه همسر است و اما منظور از این آرامش چیست؟
مظاهر آرامش در قرآن
سه جنبه از آرامش در قرآن کریم ذکر شده است که ضمن اشاره به آنها برای هر یک، یک نمونه از آیات ذکر می شود:
1. آرامش در اعتقاد
هُوَ الذی أنزَلَ السَکینَهَ فی قُلُوب المؤمنینَ لِیَزدادوا إیماناً مَعَ إیمانهم و للهِ جُنودُ السَّماواتِ وَ الأرضِ وَ کانَ اللهُ عَلیماً حَکیماً؛ او کسی است که آرامش را در دل های مؤمنان نازل کرد تا ایمانی بر ایمانشان بیفزاید لشکریان آسمان ها و زمین از آن خداست،و خداوند دانا و حکیم است» فتح/14
2. آرامش در عمل
« … فَأنزَلَ اللهُ سَکینهُ عَلی رَسولهِ وَ عَلَی المؤمنینَ وَ ألزَمَهُم کَلِمهَ التَّقوی وَ کانوا أحَقَّ بِها وَ أهلها وَ کانَ اللهُ بِکُلِّ شَیءٍعلیماً؛ خداوند آرامش وسکینه خود را بر فرستاده خویش و مؤمنان نازل فرمود و آنها را به حقیقت تقوی ملزم ساخت و آنان از هر کس شایسته تر و اهل آن بودند و خداوند به همه چیز داناست» فتح /26
3. آرامش جسم و روان
« هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیلَ لتَسکُنُوا فیهِ؛ او کسی است که شب را برای شما آفرید، تا در آن آرامش بیابید». یونس /67

ادامه »

هر وقت سخن از بیماری و یا مشکلی به میان می‌آید اولین و معروف‌ترین جمله‌ای که به زبان میآوریم این است:«پیشگیری قبل از درمان».

همه ما به محض ظهور نشانه‌هایی از یک بیماری خیلی سریع به پزشک مراجعه می‌نماییم و یا اگر در کار و تحصیل دچار سردرگمی شویم از مشاور و یا کسانی مدد می‌طلبیم که در آن زمینه خبره هستند. حتی خودمان که پیروزی و یا شکست را در رسیدن به برخی هدف‌ها تجربه کرده‌ایم در جمع دوستان با اعتماد به نفس کامل دیگران را راهنمایی می‌کنیم.

تمام این مقدمه و توضیح و تفسیر برای این بود که خیلی دوستانه و صادقانه از خود بپرسیم: من مسائل شخصی‌ام را به خوبی حل و فصل می‌نمایم؛ مسائل و مشکلات جامعه را چه کسی برطرف نماید؟

به محض این که حرف از ازدواج می‌شود اولین چیزی که از آن شکایت می‌کنند مسائل مالی است و مشکلات اقتصادی. عده‌ای هم نسبت به طرف مقابل بی‌اعتمادی خود را ابراز می‌دارند. همه به این موضوع واقفیم که ازدواج فرد را به آرامش می‌رساند و نیازهای روحی انسان را برطرف می‌کند.

یکی از نیازهای زیستی و غریزی انسان، نیاز جنسی است.

خیلی واضح و روشن است که برطرف نشدن هر نیازی پیامدی ناخوشایند خواهد داشت و نیاز جنسی نیز مانند اسب سرکشی است که اگر کنترل نشود فرد و جامعه را به انحطاط می‌کشاند. وجود انحراف و فساد اجتماعی از طرف افراد فاسد از آغاز آفرینش انسان بوده و هست؛ مهم این است که بتوانیم آن را کنترل کرده و به حداقل برسانیم.

از نظر علمای اخلاق، انحرافات اخلاقی در انسان ناشی از وجود سه قوه است: ۱) قوّه شهویه، ۲) قوّه غضبیه، ۳) قوّه وهمیه. زمانی فساد و فحشا در جامعه زیاد خواهد شد که در توجه به این سه قوّه افراط و تفریط شود.

۱. قوه شهویه در جهت بقای نسل و لذت گام برمیدارد و نقطه ی مقابل آن افراط در لذت خواهی و غرق شدن در فحشاست. بهترین راه کنترل این نیرو «ازدواج» است.

۲. قوه غضبیه انسان را به ظلم و تجاوز وامیدارد و اگر کنترل گردد وسیله مناسبی برای دفاع و مبارزه در برابر بیگانه است.

۳. قوه وهمیه تکبر و خودخواهی را در انسان زنده میکند ولی اگر تعدیل شود مشکلی فرد را تهدید نخواهد کرد.

پیامبر (ص) میفرمایند: ای گروه جوانان! هر یک از شما که میتواند ازدواج کند، اقدام نماید؛ زیرا ازدواج موجب میگردد تا چشم و دامن انسان از گناه باز داشته شود و عفّت انسان حفظ گردد.
چه بسا کسانی که از قبول مسئولیت و تعهد فراری هستند؛ به سمت فحشا و خودفروشی رفته و ازدواج را اسارت و محدودیت می‌دانند.

مردی که ازدواج می‌کند از انحراف دور شده و موجب حفظ عفت و پاکدامنی دختران جامعه می‌گردد و خانواده‌ها را از آلودگی‌های اخلاقی نجات می‌دهد.

روایت است که اگر داماد یا شوهر خواهر امام سجاد (ع) به خانه‌ی او می‌آمد، امام احترام فراوان به وی می‌کرد و پتو برایش می‌گسترد و می‌فرمود:« خوش آمدی ای آنکه هزینه‌ی ما را کم کردی، ناموس ما را حفظ نمودی و عورت ما را پوشاندی.» در نظر امام کسی که ازدواج کرده است شهامت و شجاعت قبول مسئولیت را داشته و موجب پاکی خود، خانواده و جامعه‌اش شده است.منبع

خانم ها معمولا اظهار می دارند که رفتار آقایون آنها را تا حدی گیج می کند و به درستی نمی توانند تشخیص دهند که مردها از آنها چه انتظاراتی دارند. آنها از اینکه نمی توانند مردها را راضی نگه دارند اندکی ناراحت هستند.

اگر یک خانم این مقاله را بخواند شاید با خود بگوید که خوب این مشکل مردهاست و خودشان هم باید به فکر پیدا کردن راه حلی برای آن باشند. بله درست است اما نباید انتظار داشت که به یک باره معجزه روی دهد و همه چیز مطابق میل آنها شود.
تعهد مثل یک خیابان یکطرفه نیست و باید از جانب هر دو طرف رعایت شود. چنین نیازی برای همیشه در وجود تمام مردها باقی خواهد ماند.

تاریخ برای سالیان دراز جایگاه و عملکرد مردها را در جامعه معین کرده و شما به راحتی نمیتوانید در عرض چند سال آنرا تغییر دهید. آقایان کم کم متوجه می شوند که جایگاه آنها چنان که در گذشته بوده، نیست. دیگرآن ها تنها نان آور خانه نیستند و شاید چنین تغییر شگرفی مستلزم سپری شدن مدت زمان بسیار زیادی باشد . این روزها مردها می دانند که اگر بخواهند برای خود همسری پیدا کنند باید سخت تر از گذشته کار کنند و خانم ها سنگ های بیشتری در جلو پایشان می اندازند. (البته ما این موضوع را تائید نمی کنیم)

خوب، حالا مردها واقعا به دنبال چه چیز هستند؟

* اول از همه مردها به دنبال کسی هستند که تشنه عشق و محبت کردن باشد. شاید این حرف بسیاری از خانم ها را غافلگیر کند اما مردها دوست دارند مورد دوست داشتن قرار بگیرند و خودشان نیز کسی را دوست بدارند. مشکل اینجاست که خانم ها برخورد بی احساس و سردی با آنها دارند. پیدا کردن خانمی که قابل دوست داشتن باشد کمی مشکل است و مردها از اینکه بفهمند دختر رویاهایشان را پیدا کرده اند خوشحال می شوند.

ادامه »

اگر تاریخ را ورق بزنیم در هیچ دوره ای نخواهیم دید که انسان ها خواه به صورت رسمی و خواه به صورت غیر رسمی، اعضاء جامعه خود را گروه بندی نکنند و برای هر گروه ویژگی های خاص قایل نشوند. در ادبیات کهن و واقعاً غنی سرزمین خود نیز می بینیم که مسیله تفاوت های فردی مطرح بوده و از همه کس انتظارات یکسانی نداشته اند. علاوه بر تفاوت های فردی بین انسان ها به طور کلی ، و بین زن و مرد نیز به طور اخص تفاوت های بارز چشمگیری از نظر جسمانی و روانی وجود دارد و همین امر توجه متخصصین و صاحب نظران را به خود جلب کرد و نقطه عطفی در باب انجام مطالعات در مورد زن ها و مقایسه آن با مردها شد. مطالعه جنسیت و تفاوت های جنسی همواره مورد توجه و علاقه پژوهشگران بوده است.

اگر به صورت اجمالی از هر یک از زن و مرد در مورد دنیای جنس مخالفش سئوال کنیم ، هم زنان و هم مردان شناخت جنس مخالف خود را بسیار دشوار دانسته و دنیای او را پیچیده و ناشناخته معرفی می کنند. در حالی چنین نیست. هر دو جنس نیازهای روانی شاخص و عمده ای دارند که اگر این نیازها را بشناسیم و درک کنیم می توانیم تا حدود زیاری در ارتباط با آنها بسیار موفق تر عمل کنیم .

گویی فراموش کرده ایم که قرار بر این است که مردها و زن ها با هم تفاوت داشته باشند.

لذا توصیه میکنیم :

به مردان قدرت دهید تا صمیمیت شان فوران کند.

مرد را حلال مشکلات بدانید.

مرد را تأیید کنید. به او اعتماد کنید.

مرد عاشق تشویق است.

مرد دوست دارد که از او قدردانی شود.

مرد باید ستایش شود.

ادامه »

يكي از پايه‌هاي اساسي زندگي زناشويي محبت است. مهر و محبت زن و شوهر به هم باعث حفظ خانواده و آرامش روحي آنها مي‌شود. اگر محبتي در ميان زوجين نباشد ديگر انگيزه‌اي براي ادامه زندگي نمي‌ماند. در زندگي سختي‌هاي زيادي وجود دارد كه تنها با محبت مي‌توان آنها را گذراند، مثل بزرگ كردن بچه كه اگر محبت مادري نباشد شايد خيلي از مادرها از نگهداري بچه‌هايشان سر باز بزنند.
خوشبختانه امروزه يكي از شرايط بيشتر ازدواج‌ها عشق است. البته بايد گفت عشق اگر يكي از شرايط باشد معقول است اما اگر تنها دليل يك ازدواج باشد، خيلي نمي‌توان به موفقيت آن زندگي اميدوار بود، چون كه ملاك‌هاي مهم ديگري نيز براي انتخاب همسر وجود دارد. كمتر كسي پيدا مي‌شود كه خلاف علاقه‌اش با كسي ازدواج كند. زن و شوهر با علاقه به هم وارد زندگي مشترك مي‌شوند و حفظ و نگهداري و افزايش اين علاقه، با محبت ميسر است. براي آشنايي با چگونگي ابراز محبت در زندگي زناشويي به نكات مهمي ‌در اين باره پرداختيم كه در ادامه مي‌خوانيد.

محبت پدرانه و مادرانه
وقتي زن و شوهر وارد زندگي مشترك مي‌شوند، به دليل علاقه زياد به همسرشان دست به ابراز محبت‌هايي مي‌زنند كه بيشتر والدين به فرزندانشان نشان مي‌دهند؛ مثلا دلسوزي‌هايي كه مخصوص مادرهاست، نگراني راجع به خورد و خوراك و خواب و… كه همسر شما با سني كه دارد مي‌تواند خودش از اين نظرها مراقب خود باشد. يا محبت‌هاي پدرانه مثل كنترل بيش از حد و وسواس روي لباس و چهره و مراودات همسر كه اگر با شناخت كافي ازدواج كرده باشيد، نبايد دچار اين وسواس‌ها شويد و اسمشان را محبت بگذاريد. گاهي اين محبت‌هاي پدرانه و مادرانه باعث مي‌شود همسران بيشتراز هم دور شوند، چون كه آنها دنبال محبت همسري مي‌گردند نه اين‌كه بخواهند يك پدر و مادر ديگر داشته باشند.
همسر شما مي‌داند كي گرسنه است، كي سير است و كي سرد يا گرمش است. او نيازي ندارد شما راجع به اين مسائل نگرانش باشيد. همسر شما از خطراتي كه در كوچه و خيابان است مطلع است و مي‌تواند از خودش مراقبت كند. پس براي محبت كردن به همسرتان، بهتر است دنبال راه‌هاي بهتري بگرديد.

همديگر را در محبت غرق نكنيد
بعضي از زن و شوهر‌ها بيش از اندازه به هم محبت مي‌كنند، آنقدر كه ديگر تكراري و عادت گونه مي‌شود. لازم نيست هميشه با كلمات محبت‌آميز غليظ با همسرتان صحبت كنيد و هميشه در حال محبت كردن به او باشيد، چون اين كار او را از شما زده مي‌كند و باعث ايجاد توقع‌هاي بزرگ مي‌شود. اگر همسر شما ياد بگيرد از محبت شما سوءاستفاده كند و هروقت چيزي از شما مي‌خواهد بگويد اگر مرا دوست داري اين كار را برايم انجام بده، در واقع به محبت شما توهين شده است. محبت هم اندازه دارد و افراط و تفريط در آن جايز نيست. محبت بايد به اندازه، بجا و به شكلي صحيح باشد تا تاثير مثبتي در زندگي بگذارد.

محبت داخل خانه و بيرون از خانه
بعضي از همسران دوست دارند محبت‌شان را در معرض نمايش بگذارند و در جمع به همديگر محبت كنند. اين زوج‌ها معمولا در خانه كم تر به هم محبت مي‌كنند و اصلا ممكن است روابط خوبي‌با هم نداشته باشند، اما از ترس اين‌كه ديگران اين را بفهمند، سعي مي‌كنند ميان جمع خيلي به هم محبت كنند.
محبت همسران به هم، بيشتر بايد زير سقف خانه اي باشد كه در آن زندگي مي‌كنند. در بيرون خانه، اين محبت بيشتر شكل احترام به خود مي‌گيرد. وقتي شما در مهماني به همسرتان احترام بگذاريد، حواستان به او باشد و او را تنها نگذاريد، يعني به او محبت كرده‌ايد. يادتان باشد مهم نيست كه ديگران فكر كنند شما همسرتان را مي‌پرستيد. مهم اين است كه همسرتان احساس كند به او علاقه‌منديد و به او اهميت مي‌دهيد.

محبت با وظيفه شناسي
اگر در زندگي زناشويي فقط بخواهيد محبت كنيد، اما به وظايف‌تان عمل نكنيد، محبت شما نيز كم‌كم تاثير خود را از دست مي‌دهد. مي‌توان گفت كه عمل به وظايف و تلاش براي ساختن زندگي مشترك به بهترين نحو هم مي‌تواند جلوه‌اي از محبت همسران باشد. مسلما مردي كه تلاش مي‌كند همسرش در آرامش باشد، به او علاقه‌مند است. زني كه خانه را براي همسرش مكاني امن و آرام مي‌كند تا همسرش بتواند در آن راحت باشد نيز در حال محبت به اوست.
از طرف ديگر، گاهي همسران فكر مي‌كنند همين كه به وظايف خود عمل مي‌كنند كافي است و نيازي به ابراز محبت نيست. مي‌گويند همسر ما بايد خودش بداند كه وقتي من اين همه به خاطر او زحمت مي‌كشم و تلاش مي‌كنم، او را دوست دارم. اين تفكر اشتباه است كه چون هر فردي احتياج دارد به معناي واقعي و بي‌واسطه به او محبت شود. يك هديه كوچك، يك جمله محبت‌آميز،  و يك شاخه گل، تاثير زيادي روي روحيه و تفكرات انسان مي‌گذارد كه ممكن است يك فداكاري بزرگ در زندگي آن تاثير را نگذارد. پس محبت كردن و وظيفه‌شناسي در كنار هم مي‌تواند كافي باشد نه تنهايي.

چگونه محبت كنيم؟
بسياري از افراد مي‌خواهند به همسرانشان محبت كنند، اما نمي‌دانند چگونه بايد اين كار را بكنند يا از محبتي كه مي‌كنند نتيجه نمي‌گيرند. به همين دليل، ما به چند راه اشاره مي‌كنيم تا بتوانيد راه درست محبت كردن را بياموزيد و از تاثيرات مثبت آن در زندگي مشترك بهره ببريد.
1 - با هم راجع به محبت كردن حرف بزنيد. بعضي از افراد در محبت كردن تنها به ديدگاه خود بسنده مي‌كنند و آن‌گونه كه خودشان دوست دارند به آنها محبت شود به ديگران محبت مي‌كنند. مثل اين‌كه شما براي همسرتان هديه‌اي را كه خودتان دوست داريد بخريد و اصلا به اين‌كه او چه دوست دارد اهميت ندهيد.
ديدگاه همسرتان را درباره محبت كردن و محبت ديدن بپرسيد. وقي بدانيد مظاهر محبت از نظر همسرتان چه چيزهايي است، راحت‌تر مي‌توانيد به او محبت كنيد. مثلا ممكن است افرادي گل را مظهر محبت بدانند و با گرفتن يك شاخه گل به محبت همسرشان پي‌ببرند، اما ممكن است براي بعضي‌ها گل خيلي تاثيرگذار نباشد و مثلا يك نوشته و يا يك جمله محبت‌آميز كارسازتر باشد. با پيدا كردن اين راه‌ها مي‌توانيد راز محبت به همسرتان را كشف كنيد و به او آن‌گونه كه دوست دارد محبت كنيد.
2 - خلاق باشيد. وقتي ديدگاه همسرتان را دانستيد، مي‌توانيد در محبت كردن خلاقيت نشان دهيد. اگر كسي كه عاشق گل باشد و شما هم هر روز برايش يك شاخه گل رز ببريد، بعد از يك هفته براي هر دوي شما كسالت‌آور مي‌شود. مي‌توانيد هربار يك راه براي محبت كردن اختراع كنيد. مثلا مي‌توانيد براي همسرتان يك گلدان گل هديه بگيريد تا هر بار كه به آن رسيدگي مي‌كند ياد محبت شما بيفتد. در اين صورت، هيچ‌وقت محبت كردن ميان شما و همسرتان عادت نمي‌شود، چون هر بار به شكل جديدي انجام مي‌شود كمي‌ فكر كنيد و راه‌هاي تازه پيدا كنيد.
3 - مهربان باشيد. مهربان بودن يكي از راه‌هاي آسان محبت كردن است. گاهي افراد وقتي از همسرشان چيزي مي‌خواهند يا درخواستي دارند مهربان مي‌شوند و اين در همسرشان تاثير منفي مي‌گذارد، چون آنها فكر مي‌كنند كه همسرشان تنها به خاطر اين‌كه خواسته‌اش اجابت شود مهربان است. اگر واقعا همسرتان را دوست داريد، چرا هميشه با او مهربان نيستيد و دست به لجبازي مي‌زنيد و او را ناراحت مي‌كنيد؟ مطمئن باشيد كه مهرباني مي‌تواند خيلي از مشكلات را حل كند. اگر فكر مي‌كنيد با مهرباني همسرتان را متوقع مي‌كنيد و باعث مي‌شود او بيشتر بر شما مسلط شود، سخت در اشتباهيد. شما با مهرباني مي‌توانيد هرچه بيشتر خود را به همسرتان نزديك كنيد و با هم يكي شويد. زندگي ميدان جنگ نيست كه دائم بخواهيد مراقب باشيد كه به دشمن‌تان امتياز ندهيد. زندگي گلي است كه اگر با محبت و مهرباني از آن مراقبت نكنيد، زود پژمرده مي‌شود.
4 - با محبت معامله نكنيد. محبت بي‌دريغ و بي‌منت، خواسته هر انساني از همسرش است. پس اگر بخواهيد در ازاي محبتي كه مي‌كنيد انتظاري داشته باشيد و چيزي طلب كنيد و منت بگذاريد، فقط ارزش محبت خود را پايين آورده‌ايد. شما به همسرتان محبت مي‌كنيد، چون او را دوست داريد و مي‌خواهيد او نيز اين را بداند؛ همين و بس. اگر با اين انگيزه به همسرتان محبت كنيد، چيزي نمي‌گذرد كه در جواب محبتتان محبت مي‌بينيد و با لذت هر چه بيشتر، هر كدام به وظايف‌تان عمل مي‌كنيد و سعي مي‌كنيد همديگر را خوشحال كنيد.

منبع

يكي از لذت بخش ترين تجربيات زندگي مشترك اين است كه حرف مبهمي را بزنيد و بدانيد كه همسرتان دقيقاً منظور شما را مي فهمد.
توانايي در صحبت خودماني، ايماء و اشاره، نكته پراني  و نظاير آن، نشانه ي نزديكي و صميميت است. گفت و گويي كه پايان خوش دارد نشانه صميميت است. طرفين مي دانند كه ديگري چه مي گويد و تدريجاً از اين كه مي توانند آزادانه حرف بزنند و منظور يكديگر را بفهمند لذت مي برند. اما در ازدواج هاي ناموفق ، لذت گفت و گو در فضاي شكايت ها و گله مندي هاي خشمگينانه و سوءتفاهم ها گم مي شود و جاي اشارات دلنشين ابروها و چشمك هاي خوشايند را نگاه هاي خيره و اشارات انتقادي و بهانه گيري ها و تهديدها پر مي كند. چه اتفاقي مي افتد؟ چرا صحبت هاي دلنشين از دست مي روند؟ مسئله اينجاست كه به مرور شيوه هاي متفاوت صحبت، منافع و چشم اندازهاي متفاوت و سوءتفاهم ها روي هم انباشته مي شوند و آهنگ دلپذير صحبت را تغيير مي دهند.

برخي از اشخاص نسبت به وضع ظاهر خود حساس هستند و بعضي ديگر به طرز صحبت خود با ساير اعضاي خانواده حساسيت دارند. اگر با همسر خود صحبت مي كنيد، از توهين، تهمت و سرزنش بپرهيزيد. از زدن برچسب مانند ش************ه ، خودخواه يا بي ملاحظه، لجباز و غيره خودداري كنيد.

زن و شوهر ممكن است هنگام صحبت علي رغم حُسن نيت به بيراهه بروند. به جاي صحبت نرم و ملايم ، با هم مشاجره كنند و چون يكي از آنها به قصد سبك كردن فضاي سنگين صحبت، به شوخي حرفي بزند، ديگري چنان واكنش نشان دهد كه انگار در شوخي هم قصد و شري در كار بوده است. در اين شرايط هر اقدامي براي تلطيف فضاي صحبت، نتيجه معكوس مي دهد.

هم صحبتي زن و شوهر با هم، براي رشد و بقاي احساس صميميت آنها نقش قطعي دارد. متأسفانه بسياري از زوج ها و شايد بتوان گفت اغلب آنها از مهارت هاي لازم براي گفت و گو با يكديگر برخوردار نيستند و بي آنكه بخواهند گرفتار سوءتفاهم و دلسردي و تكدر خاطر مي شوند.

در اين جا به چند نمونه از مسائل و مشكلاتي كه بر سر راه گفت و گوي مؤثر همسران وجود دارد اشاره مي كنيم:

ادامه »

درباره ازدواج از پیامبر نقل شده که بهتر است زن در چهار چیز از مرد پایین‌تر باشد. خصوصیاتی که شاید در نگاه اول قابل چشم‌پوشی باشند اما قطعا در طولانی مدت می توانند روی زندگی زوج‌ها سایه بیندازند.

اول: از نظر سن

مرد‌ها باید سن شان از زنان بیشتر باشد. چرا؟ چه مزیت‌هایی دارد؟ و چقدر باید تفاوت سنی باشد؟ کارشناسان فیزیولوژیک معتقدند که رشد دختران بیشتر از رشد پسران است لذا یک دختر 14 ساله خیلی از مسائل را درک می‌کند و خیلی از واژه‌های اخلاقی، اجتماعی و انسانی را می‌فهمد. در مقابل یک پسر 14 ساله خیلی عقب‌تر است از نظر جسمی هم همینطور است. دخترها زود‌تر از پسرها رشد می‌کنند. بخاطر همین مطلب اسلام بلوغ تکلیفی را برای دختران 9 سال و برای پسران 15 سال تمام ذکر کرده است. پس می‌توان نتیجه گرفت که دختران زود‌تر از پسران به بلوغ جسمی، جنسی، عقلی، اجتماعی، و تکلیفی می‌رسد. در ازدواج هم بهتر است این موضوع رعایت شود. حال سوالی که مطرح می‌شود این است که چقدر تفاوت سنی خوب است؟

به نظر می‌رسد برای تفاوت سنی هفت سال عالی است اگر بیشتر از این نباشد بهتر است. البته تفاوت 10 سال یکسری حسن‌ها دارد و یک سری قول‌ها که بحث آن در آینجا نیست. البته واضح است که اگر تفاوت سنی کمتر از 10 سال باشد بهتر است. حداکثر و حداقل سنی که به نظر می‌رسد مناسب باشد 4 سال و 7 سال است.

زمانی مشکل بین همسران ایجاد می‌شود که تفاوت سنی آنان 10 سال با بالا باشد یا اینکه سن دختر بیشتر از سن پسر باشد. این موارد احتمال یکسری اشکالات را در بر خواهد داشت که به چند علت آن اشاره می‌کنیم.

نکته اول: اینکه در اوایل کتاب، پیرامون جوانان و بحران‌های انتخاب، بحثی را در زمینه تصویر سازی ذهنی، در دختران و پسران مطرح کردیم. که یکی از آفات آن سن زیاد است.

دوم اینکه: زنان چون از بدنی نازک‌تر و نرم‌تر برخوردار هستند، به مجرد آنکه فرزندی را به دنیا می‌آورند، در وجود جسمانی و زیبایی آنان گاهی تا 50 درصد، شکست ایجاد می‌شود. البته در همه زنان اینطور نیست. ولی در زنانی که سن زیادتری دارند چون جوان‌تر نیستند شکست آنها بیشتر نمایان می‌شود.

سوم اینکه: بروز اختلافات است چون زن بیشتر در جامعه بوده لذا بیشتر با مسائل آشناست از آن طرف هم مرد سرپرستی خانوده را به عهده دارد و تجربه او از همسرش کمتر است لذا یکسری بگومگو‌ها و اختلافات بروز می‌کند. اینجاست که زن نمی‌تواند هدفش را به مرد بفهماند و مردم هم هرچه می‌گوید به حساب خودش زن درک نمی‌کند و منظور مرد را نمی‌فهمد.

چهارم اینکه: سطح توقعات بالاتر از مرد جوانتراست، توقع‌هایش جوانانه و گاهی اوقات بچه‌گانه است. اما همسرش یک زن و یک مادر مجرب است. و هماهنگی این دو سقف می‌شود اگر مرد آشنا به مسائل آیین همسرداری نباشد اختلاف ایجاد می‌شود. ولی اگر عقل میان این مرد و زن حاکم شد در زندگی مشکلی پیش نمی‌آید حتی اگر اختلاف این‌چنینی هم داشته باشد.

پنجم اینکه: پاسخ به نیازها، اگر تفاوت سن زن با مرد از ده سال زیاد‌تر باشد مرد زودتر پا به پیری و زمان رکود جنسی می‌گذارند ولی زن که از نظر شهوت بالا‌تر از مرد است، از همسرش توقع ارضای جنسی دارد و مرد توان پاسخگویی ندارد لذا احتمال گرایش به انحطاط جنسی و مسائل حرام پیش می‌آید و اگر هم این نشود، زن خودش را در زندکی شکست خورده و ناکام می‌داند و همیشه غصه می‌خورد که چرا تن به این ازدواج و زندگی داده است.

دوم: از نظر شخصیت خانوادگی

مرد باید از خانواده ای باشد که در اجتماع از خانواده همسر خود یک درجه بالاتر باشد. معمولا جامعه را از نظر پایگاه مالی و اعتبار اجتماعی و شغلی به 5 دسته تقسیم می‌کنند:

دسته اول، رجال: امرا، وزراء، نمایندگان، مهندسین، دکترها، روسا،…

دسته دوم، سرشناس‌ها: فلان حاج آقا، فلان رئیس اداره شهرستان، یا رئیس فلان کارخانه،…

دسته سوم، متوسط‌ها: فلان دبیر، فلان استاد دانشگاه، فلان حاج آقا کاسب،…

دسته چهارم، متوسط‌ها و ضعیف تر: مغازه دار، کاسب معمولی، کارمند، معلم دبستان و…

دسته پنجم، مستضعفین: که اکثراً مشاغل کم درآمد و بی ثباتی مثل کارگری، خدمتکاری، روزمزدی، و… دارند.

اگر جامعه را از نظر شخصیت اجتماعی به این پنچ سطح تقسیم کنیم. من از خانواده پنجم باشم و دختر از خانواده اول، بسیار اشتباه است. مرد یک خدمتکار قراردادی است و مثلاً دختر از خانواده رئیس کارخانه. عقلاٌ این دو با هم هماهنگ نمی‌شود. خیلی بعید می‌رسد که بتوانند با هم زندگی خوشبختی داشته باشند. اگر هم نمونه ای باشد بسیار نادر است و برعکسش به وفور پیدا می‌شود.

فاصله طبقاتی در حد یک درجه مناسب است که البته در آن مرد بالا‌تر از همسرش باشد. این برتری اثر خوبی را برای تحکیم زندگی ایجاد می‌کند و زن همیشه به وجود مردش افتخار می‌کند. که از خانواده بالاتری هستند و در میان اقوامش همیشه سربلند است. اما اگر زن بالاتر بود، احساس سرشکستگی می‌کند. مخصوصاً اگر از دو درجه بالاتر باشد و چون مرد، رئیس خانواده است لذا دچار اختلاف زدگی می‌گردد.

سوم از نظر اقتصادی

بهتر است مرد و خانواده‌اش یك درجه از خانواده زن بالاتر باشد تا همسرش از نظر مادی و خرج در زندگی احساس راحتی كند و به خودش بیشتر دلگرم شود. مثلا: زن تا دیروز در خانه پدرش پرتقال و سیب می‌خورده حالا كه ازدواج كرده گاهی موز، كیوی و آناناس هم بخورد.یا از نظر پوشاك، كفش و… هم باید همینطور باشد. این مایه دلگرمی و شادابی زن می‌شود و علتش هم همان فاصله اقتصادی خانواده مرد با زن است. اما اگر بر عكس شود خطرناك می‌شود. اختلاف‌ها، سردی ها، عدم دلبستگی بین زن و شوهر، بروز می‌كند. پس مرد باید یك درجه از نظر اقتصادی از همسرش بالاتر باشد نه كمتر و نه بیشتر. فاصله یك درجه خوب بنظر می‌رسد.
پیامبر (ص) فرمودند: «بهتر است مرد مقداری از نظر قد و قامتش از همسرش بالاتر باشد.» این مطلب از نظر روانی و تحكیم روابط زندگی برای زن و مرد اثرات خوبی دارد.

چهارم از نظر قد

پیامبر (ص) فرمودند: “بهتر است مرد مقداری از نظر قد و قامتش از همسرش بالاتر باشد.” این مطلب از نظر روانی و تحكیم روابط زندگی برای زن و مرد اثرات خوبی دارد. با ذكر مثالی مطلب را بیان می‌كنیم: مثلا كسی كه می‌خواهد با بچه كوچكی صحبت كند و بازی كند باید قامتش را خم كند و با بچه‌ها بگو مگو كند و بخندد و مثل آنها بازی كند تا بین بچه و تو ارتباط محبت آمیز برقرار شود. با قامت ایستاده نمی‌شود با بچه رابطه برقرار كرد.

بنظر می‌رسد در زندگی زناشویی نیز این قضیه حاكم است. از آنجایی كه مردها دارای غرور مردانه هستند و این غرور مزاحم مسیر عاطفه و عشق زندگی است و از طرفی زندگی بین زن و شوهر باید از محبت و عطوفت برخوردار باشد لذا این غرور كاذب مردها مزاحم ایجاد محبت و عطوفت میان زن و شوهر می‌شود. و وقتی قد كمی كوتاه‌تر باشد، مرد مجبور است بخاطر اینكه حرف را بشنود یا دقیقاًبا او گرم بگیرد، خود را بشكند تا با او هم اندازه شود و این در سلامت روابط زن و شوهر مۆثر است. برای مرد هم خوب است؛ چون مرد رئیس خانواده است، اِشرافیت بیشتری بر كوچكترها دارد و كوچكها هم اطاعت بیشتری از بزرگترها دارند. این از نظر روانی مۆثر‌تر است و همسرش را بیشتر اطاعت می‌كند.

منبع: مر کز خدمات رواشناسی سیاووشان

دكتر حسين ابراهيمي‌مقدم/روان‌شناس و مشاور خانواده:
ازدواج خوب است اما نه هر ازدواجي. به بيان ديگر مي توان گفت ازدواج با بعضي ها گران تمام مي شود. اين مطلب نگاهي مي اندازد به 12 گروه از مرداني که ازدواج با آنها براي زنان گران تمام مي شود…

1. هوسبازها: مردان هوسباز، امروز عاشق هستند و فردا فارغ! آنها خودشان هم نمي‌دانند دنبال چه هستند. اين افراد عاشق عاشق‌شدن هستند نه دنبال تشكيل زندگي واقعي. آنها براي جذب طرف مقابل، وعده وعيدهاي زيادي مي‌دهند. برخي از اين مردان در يك زمان، با چند نفر در ارتباط هستند و برخي ديگر بعد از ازدواج، با فرد ديگري رابطه برقرار مي‌كنند. معمولا اگر رابطه اين مردان به ازدواج هم ختم شود، احساس رضايت نمي‌كنند.

2. هفت‌خط‌ها: چنين مرداني سر و ته هر چيزي را با زبان‌بازي هم مي‌آورند. معمولا هم به دنبال دختران ثروتمند هستند. معمولا به كارهاي خلاف قانون دست مي‌زنند و دنبال كارهاي شرافتمندانه نيستند. آنها هنگام گردش يا مسافرت، خرج ‌را با زيركي به گردن ديگري مي‌اندازند.

ادامه »

nt> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />
محبت و صفا و گرمى و و صميميت كه لازمه زندگى مشترك و رمز موفقيت خانواده است ، هر چند پديده بسيار مهم و گرانقدرى است كه هرگز با معيارهاى مادى قابل مقايسه نيست و آنقدر ارزشمند است كه حقيقت ارزشمند مقام انسانى زيبنده آن است و به هر موجودى كه اين اكسير زده شود، نسبت به محبوب سر از پا نمى شناسد، و غافلان از محبت هرگز نمى توانند حال و هواى يك عاشق علاقمند را درك كنند.
به هر حال هر قدر كه اين علاقه ارزشمند است ، مثل تمام امور ارزشمند ديگر ايجاد و محافظت از آن نيز كار راحتى نخواهد بود.
غرض ما اين است كه دوستان مخصوصا همسران جوان بدانند كه محبت خود بخود نمى ماند، اين اكسير ارزشمند را در وجود خود و همسرتان بايد همواره پر حرارت نگه داريد، به علاقه و محبت سابق تكيه نكنيد، تا مى توانيد محبت كنيد، لطف كنيد، صفا نشان دهيد، و عوامل محبت كه در ميان شما حاكم است به سردى و ظلمت گرايش پيدا نكند.

nt> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />
اينگونه همسر قابل سرزنش است
آرى آن شوهرى كه قنارى خود را بيش از همسرش پذيرفته ، قابل سرزنش ‍ است ، و يا آن همسرى كه لباس و آرايش را بر شوهرش مقدم مى نمايد قابل سرزنش است ، اينكه مرد، به عيش و نوش با دوستان بپردازد و از همسرش ‍ غفلت كند، قابل سرزنش است ، اينكه زن متوقع باشد كه هميشه بايد همراه مرد باشد و مرد را مقيد كند، كه در هر سفرى بايد او هم باشد و مرد حق ندارد با دوستانش به جائى رود يا تنهائى به يك ميهمانى رود، توقع بى جاست .
همچنانكه اگر مردى يا زنى بدون هيچ مصلحتى ، پدر و مادر را در هر كارى خانواده خود دخالت دهد و خواسته همسر را ناديده بگيرد كار بجائى نيست ، اينكه حتما بايد در هر كارى پدر و مادر نظر دهند وگرنه ديگرى ناراحت مى شود كار غلطى است كه نه فرزند بايد انجام دهد و نه پدر و مادر انديشمند بايد توقع اين كار را داشته باشند.

ادامه »

اينكه يك زن ازشوهرش بپرسد مرا بيشتر دوست دارى يا پدر و مادرت را؟ سؤ ال نامعقولى است ، محبت به پدر و مادر سبك و گونه ديگرى است كه ربطى به زن و شوهر ندارد و اگر شوهر بگويد پدر و مادرم را بيشتر دوست دارم ، نبايد زن ناراحت شود كه پس مرا دوست ندارى يا كمتر دوست دارى - هر كس بايد پدر و مادر را بيش از دوست و همسايه و فاميل و همسر و غيره از مردم عادى دوست داشته باشد، و محبت هر كسى در جاى خود مطلوب است ، بنابراين اگر كسى پدر و مادرش را بر ديگرى مقدم كند، دليل بى محبتى نيست ، توقع اينكه همسر شما، اگر شما را دوست دارد بايد بر همه چيز مقدم كند، انتظار واهى و بيهوده است .
گذشته از اينكه در همان محبت زن و شوهرى هم افراد درجات مختلف دارند، و تا وقتى به حد افراط و تفريط نرسيده نبايد توقع بيشتر داشت .

منبع : سایت parsiteb.com

اندازه محبت در زن و شوهر
با اين مقدمه آنچه بيان شد كه زندگى محتاج محبت است و بدون محبت پايه هاى خانواده استوار نيست ، منظور اين نيست كه زن نسبت به شوهر و يا شوهر به زن بايد چنان محبتى داشته باشد كه هيچ چيز را مثل آن دوست نداشته باشد، اينكه بعضى از همسران توقع دارند همسرشان بايد آنها را بر همه چيز و همه كس مقدم دارد، توقع نابجائى است .
توقع معقول از يك همسر آن است كه محبت يك همسر را داشته باشد، يعنى همسر خود را بعنوان يك همسر پذيرفته و محبت همسرى را داشته باشد، دقت كنيد، محبت خاص همسر، يعنى شوهر آن محبتى كه بايد يك شوهر به زن داشته باشد و زن آن محبتى را كه يك زن بايد به شوهر داشته باشد در همان حد زن و شوهرى ، داشته باشد، و طبعا اين درجه مخصوص ‍ و معينى از علاقه خواهد بود.

منبع :سایت parsiteb.com

اين همسر اشتباه مى كند.
آن همسرانى كه گمان مى كنند اگر با سرسختى و درشتى و به زحمت انداختن همسر خود خواسته خود را تحميل كرده به دست آورده اند، زيرك و موفق هستند، بسيار در اشتباهند، آنها مثل كسى هستند كه براى خريد قند به مغازه اى رفته بود، صاحب مغازه كه سنگ ترازوى او از گل پخته بود، مقدارى در ترازو گذاشت ، رفت تا قند را بياورد.
خريدار كه به خوردن گل عادت داشت ، موقعيت را مغتنم شمرد و شروع كرد مقدارى از آن گل در ترازو را خوردن ، صاحب مغازه هم متوجه نشد و با آن گلها قند را كشيد و تحويل داد، خريدار بيچاره خوشحال از اينكه زرنگى كرده و صاحب مغازه را فريب داده و گل او خورده است ، رفت غافل از اينكه كم شدن گل موجب كم شدن قند او شده است و او به خود ضرر زده است .
آرى ، آن همسرى كه خوشحال است از اينكه با سختى و ايجاد ناراحتى به خواسته خود رسيده ، در حقيقت با بدست آوردن آن خواسته ، سنگ زيرين زندگى كه همان محبت و علاقه است را به يك يا چند خواسته فروخته است . محبتى كه شيرين تر از قند است را داده و گل آلوده اى را كه با ناراحتى همراه شده گرفته است .
منبع :سایت parsiteb.com

هر سخن جائى و هر نكته مکانى دارد.
هرگاه خواستيد چيزى تقاضا كنيد، نبايد فقط به فكر گرفتن تقاضاى خود باشيد و به هر قيمتى شده آن را بدست آوريد، اين كار مناسب محيط خانواده نيست بلكه به ميدان جنگ و يا جنگل شبيه تر است .
مثلا شما براى خودتان يا فرزندانتان لباس مى خواهيد، شوهر شما وارد خانه مى شود، بدون در نظر گرفتن موقعيت ، شروع مى كنيد به در خواست كردن ، و چه بسا كه عكس العمل تند او - گرچه نابجاست - روبرو مى شويد و دنبال آن ممكن است مسئله ادامه يابد و كم كم عواقب سوء پيدا كند، و با زياد شدن تدريجى كدورتها رشته محبت پاره مى شود

ادامه »

با توقعات و روحيات نامطلوب چگونه بايد برخورد كرد؟
البته معلوم است منظور روحيات فاسد و ضداسلامى همسر شما نيست در مقابل روحيات فاسد و نامناسب همسر بايد ايستادگى كرد اما نه بگونه كه نه تنها از آن اخلاق دست نكشد بلكه به شما هم بدبين شود خاص و موقعيت سنجى همراه با لطف و محبت مى خواهد. اگر همسرتان احساس كند شما دوست او هستيد، سخن دوستانه مخصوصا از يك دوست قابل پذيرش ‍ است . ولو سخت باشد، اما اگر شخصيت او را در اين راستا ناديده گرفتيد، نه تنها از اخلاق نامناسب خود دست نمى كشد بلكه نسبت به شما نيز كم علاقه مى شود.

شرط اول محبت ، شناخت روحيات همسر است .
اولين قدم براى ايجاد محبت شناخت يكديگر و روحيات طرفين است ، اينكه يك سلسله مفاهيم و دستورات را شما ياد بگيريد و بدون درك موقعيت مناسب همسرتان آن را بكار بريد چه بسا برعكس نتيجه مى دهد.
خلاصه آنكه عقل و هوش و درايت و ذكاوت همسر در اين راه مهمترين وسيله براى موفقيت است .
اينكه شوهر يا همسر شما از چه چيز خوشحال مى شود و يا ناراحت مى شود؟ نسبت به چه كسانى يا چه كارهائى علاقه مند است ؟ چه وقت خسته است ؟ چه وقت بايد او صحبت كرد و چه صحبتى بايد كرد؟ چه موقع بايد نيازهاى مادى خانواده يا خود را بازگو كنيد، در چه شرائطى بايد گله كرد؟ چگونه بايد گفت ؟
اينها از امورى نيست كه بتوان براى آن مقررات دقيقى وضع كرد.

ادامه »

انسان هر قدر هم كه بزرگ باشد، چه از نظر سن و يا مقام ، باز از تنهائى گريزان است ، احتياج به دوستى صميمى و يكرنگ دارد، دوست دارد علاقه خود را براى كسى كه نسبت به وى علاقه مند است صرف كند، بشرط آنكه طرف او واقعا طرف به وى علاقه مند باشد.
زوجين بايد سعى كنند، اين نياز را برطرف كنند، يعنى از نظر دوستى نيز يكديگر را غناء كنند، اگر پاى محبت در ميان آمد، فضاى محبت و عالم دوستى و شور و هيجان محبت ، عالم ديگرى دارد با آثار و روشهاى مخصوص بخود.

ادامه »

خستگى مال روح است نه جسم و نه مشكلات ، درد و رنج مال روح است نه بدن ، ترس و بزدلى مال روح است نه بدن ، خود باختگى مال روح است نه بدن ، خلاصه مركز اصلى اغلب صفات انسان روح است ، گرچه زمينه آن در مسائل مادى ايجاد مى شود، مشكلات در خارج وجود انسان پديد مى آيند، ولى روح خسته مى شود.
آنچه سخت است وجود مشكلات نيست ، بلكه سختى در خستگى روح است ، والا روح بلند و پر استقامت از مقابله با مشكلات نه تنها ضرر نمى بيند كه آبديده تر هم مى شود و بر تجربيات خود نيز در مقابله با مشكلات مى افزايد.
مشكل حقيقى اين است كه سختيهاى زندگى روح كسى را افسرده و خسته و بى طاقت كند، روح اگر افسرده باشد دچار بزرگترين نقصها شده است گرچه هيچ مشكلى در زندگى مادى نداشته باشد، و برعكس روح اگر با نشاط و نيرومند شد بزرگترين موفقيتها را داشته و بدست خواهد آورد، گر چه مشكلات چون كوهها بر سر راه او باشند.
راه موفق شدن در زندگى براى هر كسى در مقابله با مشكلات و سختيها يكى از دو راه است

ادامه »

مسائل و احتياجات زندگى نبايد زن و شوهر را از توجه به نيازهاى يكديگر و شخصيت آنها غافل كند، زوجين بايد دقت كنند، حتى اگر دنبال زندگى شيرين هستند بايد در درجه اول همسر خود را سالم و با نشاط داشته باشند، اگر هزاران وسيله رفاهى فراهم شود اما دل خوش و نشاط نباشد زندگى شيرين نيست .
حتى اگر يكى از طرفين از روى كوته فكرى به فكر سعادت و رفاه خود بيش ‍ از طرف ديگر هم باشد باز بايد كارى كند كه نشاط و سلامتى روحى و جسمى همسر خود را به بهترين وجه فراهم كند، گرچه اساس اين تفكر كه همسر خود را فقط به خاطر بهره ورى و سودجوئى يكطرفه خواستن ، فكرى خام و ابلهانه است .
در اين راستاست كه بايد به شدت مراقب باشند، تا حقيقت هستى و رگ حساس همسر خود كه همان روح و روحيات اوست نه تنها لطمه نخورد كه از نشاط و سلامتى بيشترى برخوردار شود.

ادامه »

آداب مسرت بخش عشق و دوستی را کاملا به‌جا آورید
آداب، عاداتی هستند که موجب ساختن یک رابطه و تقویت آن می‌شوند. در حقیقت حرکات ما بر احساساتمان تأثیر می‌گذارد. شما چطور؛ هنگام راهی کردن همسرتان سر کار و موقع بازگشتش به خانه چه آدابی را به‌جا می‌آورید؟در اینجا چند پیشنهاد در مورد آدابی که شما و همسرتان باید در باره آن فکر کنید، ارائه می‌دهیم:
- هرروز با ارسال نامه‌ای الکترونیک یا پیامک و یا گفتن سخنی دلنشین به یکدیگر ابراز محبت کنید.
- هر روز به یکدیگر زنگ بزنید (به‌ویژه برای شوهرها مهم است).

ادامه »

یکدیگر راخوشحال کنید
زوج‌های خوشبخت برای خوشحال کردن هم، خود را وقف یکدیگر می‌کنند. هدف نهایی که همواره روی آن تمرکز می‌کنند خوشحال کردن یکدیگر است نه آنکه موجب ناراحتی یکدیگر شوند. این مسئله خیلی ساده به‌نظر می‌رسد اما در عمل ممکن است بسیار دشوار باشد. بنابراین سعی کنید فقط به‌مدت یک هفته به‌طورمرتب مراقب هر عملی که انجام می‌دهید یا هر حرفی که می‌زنید، باشید

ادامه »

عشق راهی برای ابراز احساسات است .اما برای ابراز عشقتان نباید منتظر مناسبات و فرصت های خاص باشید. با به کار بستن این عادات ساده اما مهم در زندگی خود، رابطه عشقیتان را بیش از پیش رونق بخشید تا شما نیز جزء زوج های خوشبخت به حساب بیایید.

1. حداقل روزی یکبار به همسرتان بگویید “دوستت دارم.” مطمئن باشید که همسرتان به شنیدن این کلمات نیاز دارد.
2. موقع سلام و خداحافظی همدیگر را در آغوش گرفته و ببوسید.
3. تا پایان عمرتان، قرار ملاقات های عاشقانه تان فقط با همسرتان باشد. یادتان باشد که همیشه باید عاشق و معشوق باقی بمانید.

ادامه »

عروس و داماد بايد توجه داشته باشند آن شور و عشق اوليه ازدواج كه به خاطر مسائل جنسى و تازگى آن موجب علاقه شديد آنها نسبت به يكديگر شده است تا آخر عمر خود بخود باقى نمى ماند، اگر از اين فرصت طلائى براى ايجاد پيوند عميق دوستى و حقيقى ميان خود در ماوراى مسائل جنسى استفاده نكنيد، هنگام رنگ باختن مسائل جنسى ، دچار مسائل عديده اى خواهيد شد كه چه بسا تا آخر عمر دست به گريبان شما خواهد بود.

ادامه »

اعضاء يك خانواده كه ركن مهم آن زن و شوهر هستند، گذشته از ضرورتهائى كه آنها را دور هم جمع مى كند، بايد از پيوندى مقدس و درونى كه همان محبت و احساس علاقه به يكديگر است ، برخوردار باشند.
زن و شوهر نبايد به حكم ضرورت ، با هم زندگى كنند، در هنگام ساختن يك بنا، ميان آجرها هرگز علاقه در كار نيست ، فقط به حكم ضرورت در كنار هم قرار گرفته اند.

ادامه »