اساسی ترین نیاز نوجوان: احساس محبت
جامعه شناسان و روانشناسان بر این عقیده اند که اساسی ترین نیاز یک نوجوان، احساس عشق عاطفی از جانب بزرگسالان اصلی زندگی خویش است.
جامعه شناسان و روانشناسان بر این عقیده اند که اساسی ترین نیاز یک نوجوان، احساس عشق عاطفی از جانب بزرگسالان اصلی زندگی خویش است. دیوید پاپ نو، استاد جامعه شناسی دانشگاه رانجرز می نویسد: کودکان زمانی به بهترین وجه، رشد می کنند که از فرصت روابط گرم، صمیمی، پایدار و مستمر با پدر و مادر خود بهرمند باشند. اگر والدین و سایر بزرگسالان مهم زندگی نوجوان نیاز او به عشق را برطرف نکنند، نوجوان در انواع مکان های نامناسب به جستجوی عشق خواهد پرداخت. پسران محروم از محبت، که از سوی معلمان و والدین طرد شده اند هدف اصلی جوانان و بزرگسالان ناباب اجتماعی و خلاف کار هستند.
در اعماق وجود نوجوان آرزوی ارتباط با والدین و پذیرفته شدن از سوی آنان و مورد حمایت قرار گرفتن آنان وجود دارد. زمانی که این اتفاق بیافتد نوجوان احساس می کند مورد عشق والدین است. وقتی نوجوان، ارتباطی با والدینش نداشته باشد و حمایت و پذیرش آنان را لمس نکند، مخزن عشق درونش خالی می شود و این خلاء بر رفتار او اثر می گذارد. اگر والدین می خواهند نوجوان شان احساس محبت کند باید مدتی از وقت خود را به او اختصاص بدهند. وجه دیگر مهرورزی به نوجوان تان اینست که از او حمایت کنید و او را بپرورید.
والدین پرورش گر، نگرش مثبت دارند. آنها دیگران را تشویق می کنند و به دنبال نکات مثبت چیزهایی هستند که نوجوان شان انجام می دهد و می گوید و به آنها ابراز می کند. والدین پرورش گر، والدین دلسوزی هستند که همیشه به دنبال راه هایی برای بهبود زندگی نوجوان شان می گردند.